به نقل از «تابناک»

معرفی هاشمی به عنوان وزیر پیشنهادی علوم منتفی شد/ امین‌زاده جدی‌ترین گزینه رئیس‌جمهور

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۳۸۵۷۷

از ۲۹ مرداد ۱۳۹۶ با حکم رئیس جمهور وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بوسیله سرپرست اداره می شود و در حالی که وارد هفته دوم بازگشایی دانشگاه ها شده ایم، هنوز «حسن روحانی» تصمیمی برای معرفی گزینه پیشنهادی وزارت علوم به مجلس و تعیین تکلیف این وزارتخانه در دولت دوازدهم نگرفته است، موضوعی که حکایت از سختی انتخاب گزینه این وزارتخانه و البته حساسیت آن دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش «تابناک»، پس از آنکه «علی خاکی صدیق» رئیس 55 ساله و خرم آبادی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی و استاد گروه کنترل دانشکده برق این دانشگاه که در اسفند ۱۳۹۱ به عنوان «استاد برجسته مهندسی ایران» در اولین دوره معرفی‌ این عنوان توسط فرهنگستان علوم دست یافته است؛ از تصدی وزارت علوم منصرف شد و در آخرین لحظات از معرفی اش به عنوان وزیر پیشنهادی علوم، تحقیقات و فناوری کناره گرفت، تا کنون هنوز سرنوشت وزارت علوم مشخص نشده است.
اگرچه رئیس جمهور به دلیل انصراف لحظه آخری (شب قبل از معرفی کابینه به مجلس) خاکی صدیق نتوانست فردی را جایگزین وی کند و تاکنون این وزارتخانه را به وسیله سرپرست اداره کرده است، اما بحث معرفی وزیر علوم جزو موضوعاتی است که خیلی از نمایندگان معتقدند باید وزیر مربوطه هرچه زودتر معرفی شود و رئیس جمهور و دولت در زمینه اداره این وزارتخانه بوسیله سرپرست مرتکب تخلف شده اند.
در حقیقت این طیف از نمایندگان بر این عقیده اند که تنها وزارتخانه ای می تواند 3 ماه توسط سرپرست اداره شود و پس از آن رئیس جمهور موظف به معرفی وزیر پیشنهادی خود است که شرایطی مشابه وزارت نیروی دولت دوازدهم داشته باشد. یعنی تنها وزارتخانه ای می تواند 3 ماه توسط سرپرست اداره شود که وزیر مربوطه از سوی دولت به مجلس معرفی شد باشد، اما نمایندگان به او رأی اعتماد نداده باشند. موضوعی که درمورد وزارت علوم، تحقیقات و فناوری صدق نمی کند.
وزارت علوم پس از انصراف گزینه مورد نظر رئیس جمهور تا الان که قریب به یک ماه و نیم می شود توسط سرپرست اداره شده است و اگرچه قرار بود وزیر پیشنهادی این وزارتخانه یک بار در دهه دوم شهریور ماه و یک بار هم بلافاصله پس از بازگشت رئیس جمهور از نیویورک معرفی شود، اما همچنان تلاش برای معرفی گزینه پیشنهادی وزارت علوم به مجلس بی نتیجه مانده است.
هر از گاهی صحبتی از معرفی و نهایی شدن یک گزینه می شود، اما تحت شرایطی یا به دلیل فشارهای برخی جریانات موضوع منتفی می شود. اخیرا شنیده شده است که معرفی سرپرست وزارت علوم یعنی «سید ضیاء هاشمی» به دلیل برخی مخالفت ها با معرفی او منتفی شده است و پس از آنکه بحث احتمال معرفی «الهام امین زاده» بازهم جدی شد، برخی رسانه ها و چهره های اصلاح طلب فشار زیادی برای جلوگیری از معرفی او انجام دادند به حدی که او را یک گزینه اصولگرا برای وزارت علوم خواندند و تلاش کردند با غالب کردن چهره سیاسی بر چهره علمی معاون و دستیار سابق رئیس جمهور از معرفی او جلوگیری کنند.
در هر حال اکنون امین زاده جدی ترین گزینه مورد نظر رئیس جمهور برای معرفی به عنوان وزیر پیشنهادی علوم است، موضوعی که به نظر می رسد علاوه بر تامین برخی خواسته ها و شعارهای دولت در مورد بکارگیری زنان در کابینه با مخالفت مجلسی ها نیز مواجه نشود؛ چرا که امین زاده علاوه بر تامین نظر بانوان که نماینده ای را در بین وزیران دولت دوازدهم خواهند داشت، استاد دانشگاه تهران است و سابق بر این سابقه نمایندگی مجلس را نیز دارد.
الهام امین زاده کیست؟
«الهام امین زاده دانش آموخته رشته حقوق از دانشگاه شهید بهشتی، دارای دکترای حقوق بین الملل از دانشگاه گلاسگو، دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و معاون سابق حقوقی رئیس جمهور، یکی از گزینه های مطرح برای تصدی وزارت علوم است که مورد اقبال بسیاری از دانشگاهیان، حقوقدانان و زنان قرار گرفته و کمپین هائی نیز از سوی این گروهها برای تحقق این امر تشکیل شده، هرچند که امین زاده خود پیام داده که این کمپین ها متوقف شود تا رئیس جمهور بتواند در فضائی آرام گزینه مناسب را انتخاب کند.
وی که به عنوان یک سیاستمدار، حقوقدان و دانشگاهی شناخته می شود، در سال 1376 دکترای خود را در زمینه اقدامات سازمان ملل متحد در حفظ صلح و امنیت بین المللی اخذ و با تدریس در دانشگاههای تهران، علامه طباطبائی، امام صادق (ع)، دانشکده علوم قضائی و اداری قوه قضائیه و دانشکده روابط بین الملل وزارت خارجه فعالیت های آموزشی خود را آغاز کرد و در سال 1384 به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد. وی در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده مردم تهران عضو هیئت رئیسه کمیسیون امنیت ملی وسیاست خارجی مجلس انتخاب و نایب رئیس کمیته سیاست خارجی این کمیسیون گردید.

پس از خاتمه دوره نمایندگی، به مدت 4 سال معاون پژوهشی دانشکده حقوق و علوم سیاسی بود و پس از آن از سوی رئیس جمهور به معاونت حقوقی ریاست جمهوری منصوب گردید. به اذعان همکاران دانشگاهی اش، وی امور پژوهشی را به خوبی اداره نموده بطوریکه صادق زیباکلام می گوید: خانم امین‌زاده جدا از تدریس، چندین سال معاون پژوهشی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بودند و مسئولیت مرکز مطالعات حقوق انرژی را برعهده داشتند و در همه این مسئولیت‌ها نیز نشان دادند علاوه بر سواد خوب‌شان، از نظر اجرایی نیز موفق هستند. وی ادامه می‌دهد: خانم امین‌زاده فارغ از ویژگی‌های علمی - اجرایی، از نظر سیاسی تا حد بسیار زیادی معتدل و واقع‌گراست و در سال‌هایی که مسئولیت داشتند، در عمل نشان دادند که فردی تندرویی نیست و واقع‌بین است. زیباکلام درباره عملکرد امین زاده در دولت می افزاید: در مدتی هم که خانم امین‌زاده معاون رئیس‌جمهور بودند، عملکرد موفقی داشتند. نمونه آن تنظیم منشور حقوق شهروندی است که به‌خوبی صورت گرفته است.
امین زاده در یکسال آخر دولت یازدهم دستیار ویژه رئیس جمهور در امور حقوق شهروندی گردید. نگاهی به عملکرد یکساله وی در این سمت نشانگر آن است که باتوجه به اینکه تدوین منشور شهروندی توسط خودش صورت گرفته، با سفر به استان ها و برگزاری جلسات با مسئولین، فعالیت زیادی در گسترش و تحقق مفاد منشور در راستای نهادینه کردن احترام به حقوق شهروندی انجام داده است. وی بطورکلی بیشتر عمل گراست و اعتقاد دارد باید مردم حقوق خود را بشناسند تا بتوانند مطالبه کنند و لذا تلاش کرده آموزش حقوق شهروندی در مدارس و دانشگاهها عملیاتی شود.
چرا الهام امین زاده؟
1. امین زاده یک شخصیت دانشگاهی است که آموزش عالی را به خوبی می شناسد. تدریس در دانشگاه تهران و دانشگاههای دیگر در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا و همچنین اداره امور پژوهشی دانشکده و راهنمائی دهها پایان نامه موجب گردیده که بر کار آموزش و پژوهش که دو حوزه اصلی آموزش عالی هستند، مسلط باشد. وی عضو هيأت امناي دانشگاه الزهراء (س)
2. امین زاده یک شخصیت حقوقی مورد وثوق رئیس جمهور حقوقدان است که باتوجه به سابقه معاونت حقوقی به قوانین کشور و حل و فصل اختلافات احاطه دارد و دارای تجربه اجرائی است. در قیاس با یک استاد یا پژوهشگر صرف، اداره یک وزارتخانه توسط یک حقوقدان با سابقه اجرائی می تواند موفق تر و قانونمدارانه تر باشد.
3. امین زاده تحصیلات دکترای خود را در انگلستان انجام داده و در دوره های مختلف منجمله آکادمی حقوق لاهه شرکت کرده لذا علاوه بر تسلط به زبان خارجی، اطلاعات خوبی از وضعیت آموزش و پژوهش در اروپا دارد و می تواند از توان خود برای ایجاد ارتباط با دانشگاههای دنیا و موسسات پژوهشی جهانی استفاده کند. به علاوه وی نايب رئيس فراکسیون حمايت از ايرانيان خارج از كشور، عضو ایرانی منتخب مجلس شورای اسلامی در مجمع مجالس آسيائي، رئیس گروه دوستی ایران و فنلاند بوده و نتیجتا در گسترش ارتباطات بین المللی وزارت موثر خواهد بود.
4. امین زاده از نظر سیاسی یک شخصیت مستقل، معتدل، بدون حاشیه و مورد اعتماد جناحهای مختلف سیاسی است. اعتدال گرائی او کاملا با مشی دولت دوازدهم منطبق است و باتوجه به حساسیت آموزش عالی، وزارت علوم را از گرایش به یک جناح خاص و بروز تندروی ها مصون نگه می دارد و می تواند رضایت نسبی سلایق گوناگون را جلب کند.
5. انتخاب امین زاده به مسئولیت وزارت علوم به عنوان یک خانم که مراحل پیشرفت را طی سال های طولانی طی کرده و به اذعان همکاران خود در دولت، شایستگی مناصب بالای مدیریتی را احراز نموده، پاسخ مناسب به خواست بانوان کشور است که با حضور پرشور خود در انتخابات ریاست جمهوری، به رئیس جمهوری رای دادند که همواره تمایل خود به استفاده از زنان در پست های بالای مدیریتی را اعلام نموده است. در غیر اینصورت موجبات سرخوردگی بانوان که منتظر عمل رئیس جمهور محترم به قول خود هستند فراهم می شود.
6. امین زاده نشان داده که به اصول و ارزش های اسلامی پایبند است. این امر خصوصا در ارتباط با آموزش عالی که دارای حساسیت ویژه ای برای مقام معظم رهبری، علما و مراجع عظام است و مردم و مجلس شورای اسلامی نیز به آن توجه خاص دارند یک نقطه قوت بسیار مهم محسوب می شود.
7. سابقه نمایندگی مجلس امین زاده تعامل وی با نمایندگان مردم را روان تر و به پیشبرد امور وزارت علوم کمک شایانی می کند. خود ایشان گفته که بسیاری از نمایندگان فعلی مجلس همکاران سابق وی هستند و ارتباط خوبی با آنها دارد. امین زاده به شیوه کار مجلس و کمیسیون های آن آشناست.
8. سابقه کار امین زاده در دولت یازدهم و حضور مستمر وی در جلسات هیئت وزیران موجب سهولت تعامل با اعضای دولت می شود. آشنائی وی با گردش کار و تصویب مصوبات در دولت، برای پیشبرد امور وزارت علوم مفید خواهد بود.

9. با توجه به تاکیدات رهبری بر اهمیت اصلاح و گسترش آموزش علوم انسانی در دانشگاهها، زمان آن رسیده که پس از سال ها، یک دانش آموخته دانشگاهی در رشته های علوم انسانی مسئولیت وزارت علوم را به عهده بگیرد. امین زاده که درس خوانده و مدرس حقوق از شاخه های علوم انسانی است، انتخاب مناسبی برای تصدی این وزارت خواهد بود.
10. امین زاده رئیس موسسه مطالعات حقوق انرژی، موسس رشته حقوق نفت و گاز در مقطع کارشناسی ارشد، مولف کتابهائی در زمینه حقوق فضا، دبیر کنفرانس های علمی در این زمینه ها و نویسنده مقالات متعددی در حوزه مسایل روز حقوق بین الملل است. وی عضو شورایعالی فضائی کشور، عضو هیئت امنای بنیاد ملی نخبگان و عضو كميته اخلاق در پژوهش‌هاي زيست پزشكي می باشد. بنابراین امین زاده در زمینه های حقوق انرژی و فضا که علوم روز هستند صاحبنظر و از سایر رشته ها با اطلاع است و لذا گستره دانش او متناسب با ماموریت های وزارت علوم می باشد.
11. امین زاده عضواصلی هیات بدوی انتظامی هیات علمی دانشگاه تهران، عضو هیات مرکزی حل اختلاف و رسیدگی به شکایات شوراهای اسلامی، عضو هيات عالي تجديدنظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، تشکیل دهنده و رییس هیات رسیدگی به شکایات مناقصات بوده و بنابراین از شم لازم برای رسیدگی به تخلفات، داوری و رفع اختلاف خصوصا در حوزه های علمی و اجتماعی برخوردار است.
12. امین زاده رئیس کمیته ماده 76 برنامه پنجم توسعه که مربوط به شناسایی قوانین، مقررات و بخشنامه‌های مخل تولید و سرمایه‌گذاری در ایران است بوده و در این رابطه با قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار و قانون رفع موانع تولید رقابت پذیر و ارتقای نظام مالی کشور سروکار داشته است. به علاوه به عنوان معاون حقوقی رئیس جمهور سالها در شناسائی و رفع قوانین مزاحم کسب و کار تلاش می کرده، لذا برای جهت دهی وزارت علوم در راستای تبدیل علم به ثروت، گزینه مطلع و درد آشنائی است.
13. امین زاده که منشور حقوق شهروندی را تدوین کرده و به مدت یکسال اجرای آن را بعنوان دستیار رئیس جمهور به عهده داشته است، بیش از هر کسی به مبانی این منشور پایبند و علاقه مند به پیاده شدن مفاد آن است، لذا به عنوان وزیر علوم در تحقق حقوق شهروندی دانشگاهیان خواهد کوشید. از جمله این حقوق آزاد اندیشی، آزادی بیان و تضارب آراست و براین اساس امین زاده اجازه نخواهد داد جو دانشگاهها امنیتی شده و آزادی استاد و دانشجو محدود گردد.
14. امین زاده کتابی در دو مجلد تحت عنوان استانداردسازی در یونسکو را ترجمه و به چاپ رسانده که در مقدمه آن علت این اقدام را آشنائی مسئولین با مصوبات یونسکو و استفاده از این مصوبات برای احقاق حقوق علمی و فرهنگی ایران ذکر کرده است. یکی از مهم ترین وظایف حوزه وزارتی علوم نمایندگی ایران در یونسکو است. احاطه امین زاده به فعالیت های یونسکو بدون شک موجب ارتقای نقش ایران در این سازمان بین المللی خواهد بود. پسندیدم 0

منبع: تابناک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۳۸۵۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هزینه فایده سفر رئیس جمهور به پاکستان

محمد حسین بنی اسدی، سرکنسول سابق ایران در لاهور پاکستان و کارشناس مسائل شبه قاره در یادداشتی برای جماران نوشت:

ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور کشورمان به‌دعوت ‌آقای شهباز شریف نخست وزیر  پاکستان، در راس یک هیئت عالی رتبه سیاسی ، اقتصادی ، امنیتی و فرهنگی و به منظور یک دیدار سه روزه رسمی در تاریخ  سوم اردیبهشت وارد اسلام آباد پایتخت پاکستان شد . ابراهیم رئیسی  پس بازدید از دو شهر بزرگ لاهور و کراچی در تاریخ پنجم اردیبهشت این کشور را به مقصد سریلانکا ترک کرد.

ابراهیم رئیسی در بدو ورود به اسلام آباد از سوی آقای ریاض حسین پیرزاده وزیر مسکن پاکستان مورد استقبال قرار گرفت . رییس جمهور کشورمان در کاخ نخست وزیری مورد استقبال شهباز شریف نخست وزیر قرار گرفت و طی اقامت در اسلام آباد  علاوه بر نخست وزیر با آصف علی زرداری رئیس جمهور ، ایاز صادق رئیس مجلس نمایندگان، یوسف رضا گیلانی رئیس مجلس سنا  و  ژنرال عاصم منیر فرمانده ارتش پاکستان دیدار و گفتگو کرد.  

طبعا در این گفتگوها طیف گسترده ای از موضوعات سیاسی، اقتصادی، امنیتی، فرهنگی در حوزه‌ دوجانبه، منطقه ای و بین المللی  مورد  گفتگو و تبادل نظر قرار گرفت که  منجر به امضای  هشت فقره سند شامل ٣ توافقنامه و ۵ یادداشت تفاهم مشترک بین ایران و پاکستان به شرح زیر شد : ١. موافقتنامه امنیتی  ٢. موافقتنامه قضایی در امور مدنی و تجاری ٣. موافقتنامه در امور بهداشت دامی ۴. یادداشت تفاهم  ایجاد مناطق آزاد و مناطق ویژه اقتصادی ۵. یادداشت تفاهم توسعه منابع انسانی پاکستان ۶. یادداشت تفاهم  تبادل فیلم‌های سینمایی ٧. یادداشت تفاهم شناسایی متقابل استاندارد ٨. یادداشت تفاهم همکاری های حقوقی .

سرانجام  این دیدار با صدور یک بیانیه مشترک مرسوم در سفرهای سطح بالا به اتمام رسید و  آقای رئیسی اسلام آباد را به مقصد لاهور و کراچی ترک کرد.

 دیدار رییس جمهور به پاکستان قبل از تنش اخیر  بین ایران و اسرائیل تنظیم شده بود و ارتباطی با تحولات اخیر در آسیای غربی نداشت.گرچه توسط برخی شخصیت‌ها اشاراتی به  اقدام شجاعانه ایران در هدف قرار دادن اسرائیل  شد.

طی این سفر رسانه های پاکستان  در سطح گسترده ای به پوشش خبری پرداختند.  در سفر به لاهور و کراچی نیز مجموعه ای از برنامه‌های عمدتا فرهنگی و دیپلماسی عمومی برای رئیس جمهور و همسرش تدارک دیده شد که انعکاس گسترده ای در ایران  و پاکستان داشت.  در نظام‌های فدرال مانند پاکستان  سروزیر ایالت یا استاندار و وزیران ایالات هیچگونه اختیار مذاکره و تبادل نظر در امور کلان مثل سیاست خارجی، دفاعی، امنیتی و اقتصادی ندارند و صرفا سفر رئیس جمهور به این دو ایالت در چارچوب دیپلماسی عمومی  قابل ارزیابی است .

تبادل سفر و گفتگو های مستمر و مستدام در سطوح عالی بین دو کشور همسایه امری پسندیده و ضروری است مشروط بر اینکه اینگونه سفرها به نتایج ملموس منجر  و  موازین معمول و تشریفاتی در شأن  دو کشور نیز  مراعات شود.   به تعبیری مورد اشتیاق طرفین  و به صورت مرضی الطرفین  صورت گیرد ، در این سفر مواردی احساس می شود که نشان از عدم اشتیاق  طرف پاکستانی می دهد از جمله در حوزه تشریفات و استقبال از رئیس جمهور کشورمان  نوعی عقب گرد نسبت به گذشته احساس می شود .

 به یاد دارم در سفر آقای روحانی به اسلام آباد در سال ۹۵ که شخصا شاهد بودم در همین  فرودگاه‌ شخص نواز شریف نخست وزیر وقت در پایین پلکان هواپیما از آقای حسن روحانی استقبال کرد و به نشانه احترام چند توپ نیز شلیک شد، به هنگام خروج نیز شخص رئیس جمهور آقای  ممنون حسین در فرودگاه  مهمان را بدرقه کرد و طی اقامت کوتاه  آقای حسن روحانی دو مراسم ضیافت نخست وزیر و رئیس جمهور  پاکستان برگزار شد.

 اکنون در این سفر حضور وزیر مسکن پاکستان آقای ریاض حسین پیرزاده  جای پرسش است و در عرف دیپلماتیک  نوعی کاهش مراسم تشریفات سفر تعبیر می شود.

دست آوردهای سفر شامل هشت فقره سند فوق الذکر ، نامگذاری خیابانی به نام ایران ، دکترای افتخاری به رئیس جمهور ، بیانیه مشترک و چند مراسم  فرهنگی و باز دید از چند مکان فرهنگی  برای رییس جمهور و همسرش در مجموع از وزانت و اعتبار در  چنین سطحی  برخوردار نیستند.

 اسناد امضاء شده در این سفر نیز از اهمیت و جایگاه خاصی حکایت  نمی کند،  به ویژه یادداشت تفاهم ها در شأن یک چنین دیدار عالی رتبه نیست و حتی در سفر مدیران میانی نیز قابل حصول بود .

هدف‌گذاری  ده میلیاردی مبادلات تجاری  بین دو کشور نیز  با توجه به تحریم‌های ایران و تاکید پاکستان بر رعایت این تحریم ها  اقدامی حساب شده تلقی نمی شود به ویژه اینکه  طی چند دهه  گذشته دو کشور حتی نتوانسته اند سطح مبادلات خود را به ۵ میلیارد برسانند، حال ناگهان سطح ۱۰ میلیارد دلار را هدف گذاری کرده اند. همزمان با این سفر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا بار دیگر پاکستان را تهدید به تحریم کرد و گفت احتمال تحریم کشورهایی که به دنبال همکاری تجاری با ایران هستند وجود دارد.

 مبتکر هدف‌گذاری سطح ده میلیارد دلاری بین دو کشور باید روشن سازد  در حالی که چندین سال است  ایده شعار پنج میلیاردی توسط ایران ناکام مانده،  حال چگونه و با چه ابزاری ده میلیارد دلار هدف‌گذاری شده آنهم با وحود تحریم ها  و ارتباط نداشتن ایران با نهادهای اقتصادی جهان .

صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران قبل از سفر رئیس جمهور کلیپی از میزان مبادلات تجاری ایران و پاکستان را با رقم حدود  دو میلیارد دلار صادرات ایران و ۶۷۳ میلیون دلار  صادرات پاکستان به ایران پخش کرد. رئیس جمهور نیز از هدف گذاری ۱۰میلیارد دلاری برای مبادلات تجاری بین دو کشور سخن به میان آورد، این در حالی است که  تحریم های  ایران عملا تجارت مستقیم با پاکستان را مختل کرده است.

 سفر رئیس جمهور به دو شهر بزرگ لاهور و کراچی  بسیار به جا و مناسب ارزیابی می شود ولی باید این نکته را در نظر داشت که مردم پاکستان به طور کلی نسبت به ایران از چنین ابراز احساسات و علاقه ای برخوردارند و لذا نباید آن را محدود  و منحصر به  این سفر آقای رئیسی کرد  . این علاقه پاکستانی‌ها به ایران ریشه در تاریخ ، فرهنگ و پیوندهای مشترک تمدنی دارد که در نتیجه این عوامل و عناصر ، همدردی و همدلی و همراهی مردم پاکستان نسبت به ایران را ایجاد کرده است.

 و اما ارزیابی نهایی از سفر رئیس جمهور به پاکستان:

 تشریفات سطح پایین و دو روز سفر به لاهور و کراچی از نظر برخی  بیانگر آن است که این سفر به اصرار طرف ایرانی صورت گرفته تا آقای رئیسی برای سفر به سریلانکا  مستمسک سفر پاکستان را داشته باشد . پاکستانی‌ها در مراودات با کشورهایی مثل ایران به امتیازات اقتصادی چشم دوخته اند همان انتظاری که از عربستان و سایر کشورهای عربی دارند.  ولی از قرار معلوم نسبت به امتیاز مالی از ایران مایوس شده و از طرف دیگر دندان های ما را شمرده و ذائقه مسئولین را تشخیص داده اند.  از این رو با اظهارات ستایش گونه و مدیحه  سرایی از قدرت و شوکت و عظمت ایران در گذشته و حال  دل ما را خوش کنند.   در این سفر هم برخی چهره ها از ایران به‌عنوان پادشاه جهان اسلام و شیر خاور میانه یاد کردند و البته از اینکه دل ما از عملیات  وعده صادق خنک شده، سخن گفتند. ظاهراً این شگرد پاکستانی‌ها  جواب هم داده و رضایت طرف ایرانی را نیز جلب کرده  است.

 قبل از انقلاب در پاکستان ، ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده‌ ولی طی چهار دهه گذشته به مرور این جایگاه ‌ایران  تقلیل یافته و عربستان و کشورهای حوزه خلیج فارس جای آن را گرفته اند  به طوریکه شهباز شریف اولین سفر خارجی خود را به عربستان اختصاص داد و متعاقب آن،  وزیر خارجه عربستان در صدر یک هیئت  اقتصادی و سیاسی به اسلام آباد سفر کرده و پیرامون چگونگی سرمایه گذاری در پاکستان به مذاکره ‌پرداخت.  قرار است در آینده نزدیک، یک هیئت  شامل شرکتهای عربستانی برای اجرای این تفاهمات به پاکستان  سفر کنند.

پاکستان زمانیکه انتظارات خود از ایران را عملی نمی بیند و از سوی دیگر روابط را در یک فاز بی اعتمادی  و بعضآ چالشی مثل تشکیل گروه زینبیون، موشک‌پرانی و گروههای تجزیه طلب و تروریست می بیند طبیعی است که روی روابط با عربستان تمرکز بیشتری کند و به ایران صرفا نگاه نمایشی برای استفاده داخلی داشته باشد.

 در مجموع سطح تشریفات پایین که پاکستان برای رئیس جمهور قائل شد و اسناد نه چندان مهم امضاء شده و دست آوردهای ناچیز سفر  بیانگر این است که اینگونه سفرها ی تشریفاتی و تجملاتی بیشتر با پیگیری ایران صورت گرفته که وزارت خارجه مدیریت آن را به عهده داشته و احتمالا حوزه سیاسی و اقتصادی وزارت  خارجه بیشتر به خاطر کسب اعتبار سعی در متقاعد کردن عالی ترین مقامات از جمله رئیس جمهور به انجام سفر نموده در حالیکه شأن و جایگاه رئیس جمهور کشور  به مراتب بیش از این است که خرج  اینگونه سفر های تشریفاتی با دست آوردهای اندک شود.

به نظر می رسد حوزه  پاکستان در وزارت خارجه  توجه  ویژه شخص وزیر و سازمانهای  نظارتی به برنامه ریزی های سطحی کسانیکه تجربه لازم را  در امور پاکستان ندارند و با دادن اطلاعات نادرست  تصمیم گیران کلان را دچار اشتباه کرده و اعتبار  کشور را قربانی امیال  اداری و صنفی خود می سازند،  طلب می کند.

روابط با پاکستان برای ایران اهمیت حیاتی دارد  و ایجاب می کند به جای این  سفرهای تشریفاتی با دست آوردهای ناچیز به موارد و مطالب عمیق  و سرنوشت ساز  تامین کننده منافع ملی ایران  تمرکز شود وگرنه فرصتهای موجود از بین می رود  به طوری که ترمیم آنها  در آینده  پر هزینه و ناممکن خواهد بود.